یار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3013
1. یار در آخرزمان کرد طرب سازیی
باطن او جد جد ظاهر او بازیی
رو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3014
1. رو که به مهمان تو می‌نروم ای اخی
بست مرا از طعام دود دل مطبخی
جان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3015
1. جان و جهان می‌روی جان و جهان می‌بری
کان شکر می‌کشی با شکران می‌خوری
بازرهان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3016
1. بازرهان خلق را از سر و از سرکشی
ای که درون دلی چند ز دل درکشی
لاله از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3017
1. لاله ستانست از عکس تو هر شوره‌ای
عکس لبت شهد ساخت تلخی هر غوره‌ای
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3018
1. ای تو ز خوبی خویش آینه را مشتری
سوخته باد آینه تا تو در او ننگری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3019
1. ای که تو عشاق را همچو شکر می‌کشی
جان مرا خوش بکش این نفس ار می‌کشی
پیشتر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3020
1. پیشتر آ پیشتر چند از این رهزنی
چون تو منی من توام چند تویی و منی
شیردلا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3021
1. شیردلا صد هزار شیردلی کرده‌ای
در کرم از آفتاب نیز سبق برده‌ای
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3022
1. گفت مرا آن طبیب رو ترشی خورده‌ای
گفتم نی گفت نک رنگ ترش کرده‌ای