بازآمدی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2953
1. بازآمدی که ما را درهم زنی به شوری
داوود روزگاری با نغمه زبوری
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2954
1. گر روشنی تو یارا یا خود سیه ضمیری
در هر دو حال خود را از یار وانگیری
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2955
1. چون روی آتشین را یک دم تو می‌نپوشی
ای دوست چند جوشم گویی که چند جوشی
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2956
1. دل را تمام برکن ای جان ز نیک نامی
تا یک به یک بدانی اسرار را تمامی
اندر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2957
1. اندر شکست جان شد پیدا لطیف جانی
چون این جهان فروشد وا شد دگر جهانی
مطرب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2958
1. مطرب چو زخمه‌ها را بر تار می‌کشانی
این کاهلان ره را در کار می‌کشانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2959
1. ای آنک جمله عالم از توست یک نشانی
زخمت بر این نشانه آمد کنون تو دانی
رقصان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2960
1. رقصان شو ای قراضه کز اصل اصل کانی
جویای هر چه هستی می‌دانک عین آنی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2961
1. در رنگ یار بنگر تا رنگ زندگانی
بر روی تو نشیند ای ننگ زندگانی
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2962
1. با تو عتاب دارم جانا چرا چنینی
رنجور و ناتوانم نایی مرا ببینی
می‌زن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2963
1. می‌زن سه تا که یکتا گشتم مکن دوتایی
یا پرده رهاوی یا پرده رهایی