ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2902
1. ای درآورده جهانی را ز پای
بانگ نای و بانگ نای و بانگ نای
باوفا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2903
1. باوفا یارا جفا آموختی
این جفا را از کجا آموختی
عاقبت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2904
1. عاقبت از عاشقان بگریختی
وز مصاف ای پهلوان بگریختی
اندرآ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2905
1. اندرآ در خانه یارا ساعتی
تازه کن این جان ما را ساعتی
گوید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2906
1. گوید آن دلبر که چون همدل شدی
با هوس همراه و هم منزل شدی
آفتابا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2907
1. آفتابا سوی مه رویان شدی
چرخ را چون ذره‌ها برهم زدی
باوفاتر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2908
1. باوفاتر گشت یارم اندکی
خوش برآمد دی نگارم اندکی
هست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2909
1. هست امروز آنچ می‌باید بلی
هست نقل و باده بی‌حد بلی
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2910
1. باز گردد عاقبت این در بلی
رو نماید یار سیمین بر بلی
طبع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2911
1. طبع چیزی نو به نو خواهد همی
چیز نو نو راهرو خواهد همی