غزلیات در دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی(مولانا) – صفحه 257

چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2804

1. چون تو آن روبند را از روی چون مه برکنی
چون قضای آسمانی توبه‌ها را بشکنی

1 دقیقه زمان مطالعه 6 بیت

1. ای خوشا عیشی که باشد ای خوشا نظاره‌ای
چون به اصل اصل خویش آید چنین هر پاره‌ای

1 دقیقه زمان مطالعه 7 بیت

1. آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای
آفتاب او نهشت اندر دو عالم سایه‌ای

1 دقیقه زمان مطالعه 7 بیت

1. گشت جان از صدر شمس الدین یکی سوداییی
در درون ظلمت سودا را داناییی

3 دقیقه زمان مطالعه 42 بیت

1. گر چه در مستی خسی را تو مراعاتی کنی
و آنک نفی محض باشد گر چه اثباتی کنی

1 دقیقه زمان مطالعه 11 بیت

1. ساخت بغراقان به رسم عید بغراقانیی
زهره آمد ز آسمان و می‌زند سرخوانیی

1 دقیقه زمان مطالعه 7 بیت

1. ای بداده دیده‌های خلق را حیرانیی
وی ز لشکرهای عشقت هر طرف ویرانیی

1 دقیقه زمان مطالعه 9 بیت

1. از هوای شمس دین بنگر تو این دیوانگی
با همه خویشان گرفته شیوه بیگانگی

1 دقیقه زمان مطالعه 8 بیت

1. ای دهان آلوده جانی از کجا می خورده‌ای
و آن طرف کاین باده بودت از کجا ره برده‌ای

1 دقیقه زمان مطالعه 11 بیت