این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2793
1. این چه چتر است این که بر ملک ابد برداشتی
یادآوری جهان را ز آنک در سر داشتی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2794
1. ای ملامت گر تو عاشق را سبک پنداشتی
تا به پیش عاشقان بند و فسون برداشتی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2795
1. ای تو جان صد گلستان از سمن پنهان شدی
ای تو جان جان جانم چون ز من پنهان شدی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2796
1. ای که جان‌ها خاک پایت صورت اندیش آمدی
دست بر در نه درآ در خانه خویش آمدی
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2797
1. تا بنستانی تو انصاف از جهود خیبری
جان به جانان کی رسانی دل به حضرت کی بری
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2798
1. در دو چشم من نشین ای آن که از من من تری
تا قمر را وانمایم کز قمر روشن تری
بی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2799
1. بی گهان شد هر رفتن سوی روزن ننگری
آتشی اندرزنی از سوی مه در مشتری
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2800
1. در میان جان نشین کامروز جان دیگری
کاین جهان خیره است در تو کز جهان دیگری
عاشقان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2801
1. عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی
وز برای امتحان بر نقد مردان آتشی
آخر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2802
1. آخر ای دلبر تو ما را می‌نجویی اندکی
آخر ای ساقی ز غم ما را نشویی اندکی
ساقیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2803
1. ساقیا شد عقل‌ها هم خانه دیوانگی
کرده مالامال خون پیمانه دیوانگی