گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2782
1. گر شراب عشق کار جان حیوانیستی
عشق شمس الدین به عالم فاش و یک سانیستی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2783
1. ای نرفته از دل من اندرآ شاد آمدی
ای تو شمع شب فروزی مرحبا شاد آمدی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2784
1. در جهان گر بازجویی نیست بی‌سودا سری
لیک این سودا غریب آمد به عالم نادری
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2785
1. گر من از اسرار عشقش نیک دانا بودمی
اندر آن یغما رفیق ترک یغما بودمی
آتشینا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2786
1. آتشینا آب حیوان از کجا آورده‌ای
دانم این باری که الحق جان فزا آورده‌ای
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2787
1. ای مهی کاندر نکویی از صفت افزوده‌ای
تا بسی درهای دولت بر فلک بگشوده‌ای
آه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2788
1. آه از آن رخسار برق انداز خوش عیاره‌ای
صاعقه است از برق او بر جان هر بیچاره‌ای
پیش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2789
1. پیش شمع نور جان دل هست چون پروانه‌ای
در شعاع شمع جانان دل گرفته خانه‌ای
بار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2790
1. بار دیگر ملتی برساختی برساختی
سوی جان عاشقان پرداختی پرداختی
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2791
1. هر دلی را گر سوی گلزار جانان خاستی
در دل هر خار غم گلزار جان افزاستی
سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2792
1. سر نهاده بر قدم‌های بت چین نیستی
ز آنک مسی در صفت خلخال زرین نیستی