متاز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2695
1. متاز ای دل سوی دریای ناری
که می‌ترسم که تاب نار ناری
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2696
1. مرا در خنده می‌آرد بهاری
مرا سرگشته می‌دارد خماری
بدید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2697
1. بدید این دل درون دل بهاری
سحرگه دید طرفه مرغزاری
خداوندا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2698
1. خداوندا زکات شهریاری
ز من مگذر شتاب ار مهر داری
ندارد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2699
1. ندارد مجلس ما بی‌تو نوری
که مجلس بی‌تو باشد همچو گوری
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2700
1. ز هر چیزی ملول است آن فضولی
ملولش کن خدایا از ملولی
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2701
1. مرا هر لحظه قربان است جانی
تو را هر لحظه در بنده گمانی
مگیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2702
1. مگیر ای ساقی از مستان کرانی
که کم یابی گرانی بی‌گرانی
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2703
1. ز مهجوران نمی‌جویی نشانی
کجا رفت آن وفا و مهربانی
برون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2704
1. برون کن سر که جان سرخوشانی
فروکن سر ز بام بی‌نشانی
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2705
1. مرا هر لحظه منزل آسمانی
تو را هر دم خیالی و گمانی