متاز ای دل سوی دریای ناری از مولانا غزل 2695
1. متاز ای دل سوی دریای ناری
که می‌ترسم که تاب نار ناری
مرا در خنده می‌آرد بهاری از مولانا غزل 2696
1. مرا در خنده می‌آرد بهاری
مرا سرگشته می‌دارد خماری
بدید این دل درون دل بهاری از مولانا غزل 2697
1. بدید این دل درون دل بهاری
سحرگه دید طرفه مرغزاری
خداوندا زکات شهریاری از مولانا غزل 2698
1. خداوندا زکات شهریاری
ز من مگذر شتاب ار مهر داری
ندارد مجلس ما بی‌تو نوری از مولانا غزل 2699
1. ندارد مجلس ما بی‌تو نوری
که مجلس بی‌تو باشد همچو گوری
ز هر چیزی ملول است آن فضولی از مولانا غزل 2700
1. ز هر چیزی ملول است آن فضولی
ملولش کن خدایا از ملولی
مرا هر لحظه قربان است جانی از مولانا غزل 2701
1. مرا هر لحظه قربان است جانی
تو را هر لحظه در بنده گمانی
مگیر ای ساقی از مستان کرانی از مولانا غزل 2702
1. مگیر ای ساقی از مستان کرانی
که کم یابی گرانی بی‌گرانی
ز مهجوران نمی‌جویی نشانی از مولانا غزل 2703
1. ز مهجوران نمی‌جویی نشانی
کجا رفت آن وفا و مهربانی
برون کن سر که جان سرخوشانی از مولانا غزل 2704
1. برون کن سر که جان سرخوشانی
فروکن سر ز بام بی‌نشانی
مرا هر لحظه منزل آسمانی از مولانا غزل 2705
1. مرا هر لحظه منزل آسمانی
تو را هر دم خیالی و گمانی