آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2607
1. آن ماه همیتابد بر چرخ و زمین یا نی
خود نیست به جز آن مه این هست چنین یا نی
1. آن ماه همیتابد بر چرخ و زمین یا نی
خود نیست به جز آن مه این هست چنین یا نی
1. افند کلیمیرا از زحمت ما چونی
ای جان صفا چونی وی کان وفا چونی
1. در عشق کجا باشد مانند تو عشقینی
شاهان ز هوای تو در خرقه دلقینی
1. چون بسته کنی راهی آخر بشنو آهی
از بهر خدا بشنو فریاد و علی اللهی
1. جانا تو بگو رمزی از آتش همراهی
من دم نزنم زیرا دم مینزند ماهی
1. در کوی کی میگردی ای خواجه چه میخواهی
پابسته شدی چون من زان دلبر خرگاهی
1. ای شادی آن روزی کز راه تو بازآیی
در روزن جان تابی چون ماه ز بالایی
1. ما مینرویم ای جان زین خانه دگر جایی
یا رب چه خوش است این جا هر لحظه تماشایی
1. هم پهلوی خم سر نهای خواجه هرجایی
پرهیز ز هشیاران وز مردم غوغایی
1. من نیت آن کردم تا باشم سودایی
نیت ز کجا گنجد اندر دل شیدایی
1. عیسی چو تویی جانا ای دولت ترسایی
لاهوت ازل را از ناسوت تو بنمایی
1. جانا نظری فرما چون جان نظرهایی
چون گویم دل بردی چون عین دل مایی