الا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2541
1. الا ای جان جان جان چو می‌بینی چه می‌پرسی
الا ای کان کان کان چو با مایی چه می‌ترسی
بتاب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2542
1. بتاب ای ماه بر یارم بگو یارا اغا پوسی
بزن ای باد بر زلفش که ای زیبا اغا پوسی
بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2543
1. بیا ای شاه خودکامه نشین بر تخت خودکامی
بیا بر قلب رندان زن که صاحب قرن ایامی
شنیدم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2544
1. شنیدم کاشتری گم شد ز کردی در بیابانی
بسی اشتر بجست از هر سوی کرد بیابانی
مگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2545
1. مگر مستی نمی‌دانی که چون زنجیر جنبانی
ز مجنونان زندانی جهانی را بشورانی
سحرگه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2546
1. سحرگه گفتم آن مه را که ای من جسم و تو جانی
بدین حالم که می‌بینی وزان نالم که می‌دانی
شدم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2547
1. شدم از دست یک باره ز دست عشق تا دانی
در این مستی اگر جرمی کنم تا رو نگردانی
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2548
1. تو استظهار آن داری که رو از ما بگردانی
ولی چون کعبه برپرد کجا ماند مسلمانی
چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2549
1. چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی
صلا ای کهنه اسلامان به مهمانی به مهمانی
یکی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2550
1. یکی دودی پدید آمد سحرگاهی به هامونی
دل عشاق چون آتش تن عشاق کانونی
دلی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2551
1. دلی یا دیده عقلی تو یا نور خدابینی
چراغ افروز عشاقی تو یا خورشیدآیینی