این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2431
1. این عشق گردان کو به کو بر سر نهاده طبله‌ای
که هر کجا مرده بود زنده کنم بی‌حیله‌ای
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2432
1. ای رونق هر گلشنی وی روزن هر خانه‌ای
هر ذره از خورشید تو تابنده چون دردانه‌ای
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2433
1. ای آنک اندر باغ جان آلاجقی برساختی
آتش زدی در جسم و جان روح مصور ساختی
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2434
1. از دار ملک لم یزل ای شاه سلطان آمدی
بر قلب ماهان برزدی سنجق ز شاهان بستدی
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2435
1. من دوش دیدم سر دل اندر جمال دلبری
سنگین دلی لعلین لبی ایمان فزایی کافری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2436
1. ای یار اگر نیکو کنی اقبال خود صدتو کنی
تا بوک رو این سو کنی باشد که با ما خو کنی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2437
1. ای یوسف خوش نام هی در ره میا بی‌همرهی
مسکل ز یعقوب خرد تا درنیفتی در چهی
دزدید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2438
1. دزدید جمله رخت ما لولی و لولی زاده‌ای
در هیچ مسجد مکر او نگذاشته سجاده‌ای
دامن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2439
1. دامن کشانم می‌کشد در بتکده عیاره‌ای
من همچو دامن می‌دوم اندر پی خون خواره‌ای
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2440
1. ای آفتاب سرکشان با کهکشان آمیختی
مانند شیر و انگبین با بندگان آمیختی
آخر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2441
1. آخر مراعاتی بکن مر بی‌دلان را ساعتی
ای ماه رو تشریف ده مر آسمان را ساعتی