سوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2375
1. سوی اطفال بیامد به کرم مادر روزه
مهل ای طفل به سستی طرف چادر روزه
صنما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2376
1. صنما از آنچ خوردی بهل اندکی به ما ده
غم تو به توی ما را تو به جرعه‌ای صفا ده
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2377
1. ای خداوند یکی یار جفاکارش ده
دلبری عشوه ده سرکش خون خوارش ده
صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2378
1. صد خمار است و طرب در نظر آن دیده
که در آن روی نظر کرده بود دزدیده
بده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2379
1. بده آن باده جانی که چنانیم همه
که می از جام و سر از پای ندانیم همه
پیش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2380
1. پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه
توبه کردن از گناه آمد گناه
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2381
1. عشق بین با عاشقان آمیخته
روح بین با خاکدان آمیخته
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2382
1. ای بخاری را تو جان پنداشته
حبه زر را تو کان پنداشته
عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2383
1. عشق تو از بس کشش جان آمده
کشتگانت شاد و خندان آمده
جسته‌اند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2384
1. جسته‌اند دیوانگان از سلسله
ز آنک برزد بوی جان از سلسله
روز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2385
1. روز ما را دیگران را شب شده
ز آفتابی اختران را شب شده