چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 219
1. چو اندرآید یارم چه خوش بود به خدا
چو گیرد او به کنارم چه خوش بود به خدا
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 220
1. ز بامداد سعادت سه بوسه داد مرا
که بامداد عنایت خجسته باد مرا
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 221
1. مرا تو گوش گرفتی همی‌کشی به کجا
بگو که در دل تو چیست چیست عزم تو را
رویم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 222
1. رویم و خانه بگیریم پهلوی دریا
که داد اوست جواهر که خوی اوست سخا
کجاست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 223
1. کجاست مطرب جان تا ز نعره‌های صلا
درافکند دم او در هزار سر سودا
چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 224
1. چه خیره می‌نگری در رخ من ای برنا
مگر که در رخمست آیتی از آن سودا
بپخته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 225
1. بپخته است خدا بهر صوفیان حلوا
که حلقه حلقه نشستند و در میان حلوا
برفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 226
1. برفت یار من و یادگار ماند مرا
رخ معصفر و چشم پرآب و وااسفا
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 227
1. به جان پاک تو ای معدن سخا و وفا
که صبر نیست مرا بی‌تو ای عزیز بیا
بیار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 228
1. بیار آن که قرین را سوی قرین کشدا
فرشته را ز فلک جانب زمین کشدا
شراب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 229
1. شراب داد خدا مر مرا تو را سرکا
چو قسمتست چه جنگست مر مرا و تو را