ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 197
1. ای بنده بازگرد به درگاه ما بیا
بشنو ز آسمان‌ها حی علی الصلا
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 198
1. ای صوفیان عشق بدرید خرقه‌ها
صد جامه ضرب کرد گل از لذت صبا
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 199
1. ای خان و مان بمانده و از شهر خود جدا
شاد آمدیت از سفر خانه خدا
نام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 200
1. نام شتر به ترکی چه بود بگو دوا
نام بچه ش چه باشد او خود پیش دوا
شب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 201
1. شب رفت و هم تمام نشد ماجرای ما
ناچار گفتنی‌ست تمامی ماجرا
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 202
1. هر روز بامداد سلام علیکما
آن جا که شه نشیند و آن وقت مرتضا
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 203
1. آمد بهار خرم آمد نگار ما
چون صد هزار تنگ شکر در کنار ما
سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 204
1. سر به گریبان درست صوفی اسرار را
تا چه برآرد ز غیب عاقبت کار را
چند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 205
1. چند گریزی ز ما چند روی جا به جا
جان تو در دست ماست همچو گلوی عصا
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 206
1. ای همه خوبی تو را پس تو که رایی که را
ای گل در باغ ما پس تو کجایی کجا
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 207
1. ای که به هنگام درد راحت جانی مرا
وی که به تلخی فقر گنج روانی مرا
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 208
1. از جهت ره زدن راه درآرد مرا
تا به کف رهزنان بازسپارد مرا