ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 186
1. ای میرآب بگشا آن چشمه روان را
تا چشم‌ها گشاید ز اشکوفه بوستان را
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 187
1. از سینه پاک کردم افکار فلسفی را
در دیده جای کردم اشکال یوسفی را
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 188
1. این جا کسیست پنهان خود را مگیر تنها
بس تیز گوش دارد مگشا به بد زبان را
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 189
1. آمد بهار ِ جان‌ها ای شاخ ِ تر به رقص آ
چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر! به رقص آ
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 190
1. با آن که می‌رسانی آن باده بقا را
بی تو نمی‌گوارد این جام باده ما را
بیدار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 191
1. بیدار کن طرب را بر من بزن تو خود را
چشمی چنین بگردان کوری چشم بد را
بشکن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 192
1. بشکن سبو و کوزه ای میرآب جان‌ها
تا وا شود چو کاسه در پیش تو دهان‌ها
جانا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 193
1. جانا قبول گردان این جست و جوی ما را
بنده و مرید عشقیم برگیر موی ما را
خواهم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 194
1. خواهم گرفتن اکنون آن مایه صور را
دامی نهاده‌ام خوش آن قبله نظر را
شهوت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 195
1. شهوت که با تو رانند صدتو کنند جان را
چون با زنی برانی سستی دهد میان را
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 196
1. در جنبش اندرآور زلف عبرفشان را
در رقص اندرآور جان‌های صوفیان را