ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1928
1. ای دوست عتاب را رها کن
تدبیر دوای درد ما کن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1929
1. ای عربده کرده دوش با من
می خورده و کرده جوش با من
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1930
1. امروز تو خوشتری و یا من
بی من تو چگونه‌ای و با من
عقل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1931
1. عقل از کف عشق خورد افیون
هش دار جنون عقل اکنون
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1932
1. ای دشمن عقل و جان شیرین
نور موسی و طور سینین
برخیز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1933
1. برخیز و صبوح را برنجان
ای روی تو آفتاب رخشان
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1934
1. از ما مرو ای چراغ روشن
تا زنده شود هزار چون من
دلبر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1935
1. دلبر بیگانه صورت مهر دارد در نهان
گر زبانش تلخ گوید قند دارد در دهان
عاشقان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1936
1. عاشقان نالان چو نای و عشق همچون نای زن
تا چه‌ها در می دمد این عشق در سرنای تن
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1937
1. هر خوشی که فوت شد از تو مباش اندوهگین
کو به نقشی دیگر آید سوی تو می دان یقین
نازنینی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1938
1. نازنینی را رها کن با شهان نازنین
ناز گازر برنتابد آفتاب راستین