گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1894
1. گر زانک ملولی ز من ای فتنه حوران
این سلسله بگذار و کسی را بمشوران
بفریفتیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1895
1. بفریفتیم دوش و پرندوش به دستان
خوردم دغل گرم تو چون عشوه پرستان
نشاید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1896
1. نشاید از تو چندین جور کردن
نشاید خون مظلومان به گردن
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1897
1. در این دم همدمی آمد خمش کن
که او ناگفته می داند خمش کن
ندا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1898
1. ندا آمد به جان از چرخ پروین
که بالا رو چو دردی پست منشین
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1899
1. دل خون خواره را یک باره بستان
ز غم صدپاره شد یک پاره بستان
بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1900
1. بیا ای مونس جان‌های مستان
ببین اندیشه و سودای مستان
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1901
1. ز زخم دف کفم بدرید ای جان
چه بستی کیسه را دستی بجنبان
چرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1902
1. چرا منکر شدی ای میر کوران
نمی‌گویم که مجنون را مشوران
شنیدی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1903
1. شنیدی تو که خط آمد ز خاقان
که از پرده برون آیند خوبان
کجا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1904
1. کجا خواهی ز چنگ ما پریدن
کی داند دام قدرت را دریدن