ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1870
1. ای نفس چو سگ آخر تا چند زنی دندان
وز کبر کسان رنجی و اندر تو دو صد چندان
دو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1871
1. دو چیز نخواهد بد در هر دو جهان می دان
از عاشق حق توبه وز باد هوا انبان
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1872
1. ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان
وی حرص تو افزوده رو کم ترکوا برخوان
دانی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1873
1. دانی که کجا جویی ما را به گه جستن
در گردش چشم او آن نرگس آبستن
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1874
1. از آتش روی خود اندر دلم آتش زن
و آتش ز دلم بستان در چرخ منقش زن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1875
1. ای یار مقامردل پیش آ و دمی کم زن
زخمی که زنی بر ما مردانه و محکم زن
بی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1876
1. بی جا شو در وحدت در عین فنا جا کن
هر سر که دوی دارد در گردن ترسا کن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1877
1. ای دل چو نمی‌گردد در شرح زبان من
وان حرف نمی‌گنجد در صحن بیان من
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1878
1. من گوش کشان گشتم از لیلی و از مجنون
آن می کشدم زان سو وین می کشدم زین سون
آرایش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1879
1. آرایش باغ آمد این روی چه روی است این
مستی دماغ آمد این بوی چه بوی است این
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1880
1. در زیر نقاب شب این زنگیکان را بین
با زنگیکان امشب در عشرت جان بنشین
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1881
1. از چشمه جان ره شد در خانه هر مسکین
ماننده کاریزی بی‌تیشه و بی‌میتین