آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1882
1. آن کس که تو را بیند وانگه نظرش بر تن
ز آیینه ندیده‌ست او الا سیهی آهن
بی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1883
1. بی او نتوان رفتن بی‌او نتوان گفتن
بی او نتوان شستن بی‌او نتوان خفتن
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1884
1. آن ساعد سیمین را در گردن ما افکن
بر سینه ما بنشین ای جان منت مسکن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1885
1. ای سرده صد سودا دستار چنین می کن
خوب است همین شیوه ای دوست همین می کن
نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1886
1. نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
نی نی کم از این باید تقصیر و جفا کردن
گرت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1887
1. گرت هست سر ما سر و ریش بجنبان
وگر عاشق شاهی روان باش به میدان
بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1888
1. بیا بوسه به چند است از آن لعل مثمن
اگر بوسه به جانی است فریضه است خریدن
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1889
1. دل دل دل تو دل مرا مرنجان
چرا چرا چه معنی مرا کنی پریشان
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1890
1. با روی تو کفر است به معنی نگریدن
یا باغ صفا را به یکی تره خریدن
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1891
1. ما دست تو را خواجه بخواهیم کشیدن
وز نیک و بدت پاک بخواهیم بریدن
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1892
1. هر شب که بود قاعده سفره نهادن
ما را ز خیال تو بود روزه گشادن
صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1893
1. صد گوش نوم باز شد از راز شنودن
بی بوددهنده نتوان زادن و بودن