به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1741
1. به کوی عشق تو من نامدم که بازروم
چگونه قبله گذارم چو در نماز روم
ببسته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1742
1. ببسته است پری نهانیی پایم
ز بند اوست که من در میان غوغایم
اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1743
1. اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم
ز بیضه سر کن و بنگر که ما کیان داریم
بیار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1744
1. بیار مطرب بر ما کریم باش کریم
به کوی خسته دلانی رحیم باش رحیم
فضول از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1745
1. فضول گشته‌ام امروز جنگ می‌جویم
منوش نکته مستان که یاوه می‌گویم
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1746
1. بر آن شده‌ست دلم کآتشی بگیرانم
که هر کی او نمرد پیش تو بمیرانم
اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1747
1. اگر به عقل و کفایت پی جنون باشم
میان حلقه عشاق ذوفنون باشم
می از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1748
1. می گریزد از ما و ما قوامش داریم
زن زنانش آریم کش کشانش آریم
گه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1749
1. گه چرخ زنان همچون فلکم
گه بال زنان همچون ملکم
تلخی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1750
1. تلخی نکند شیرین ذقنم
خالی نکند از می دهنم
تشنه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1751
1. تشنه خویش کن مده آبم
عاشق خویش کن ببر خوابم