چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1730
1. چه روز باشد کاین جسم و رسم بنوردیم
میان مجلس جان حلقه حلقه می گردیم
اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1731
1. اگر زمین و فلک را پر از سلام کنیم
وگر سگان تو را فرش سیم خام کنیم
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1732
1. به حق آنک بخواندی مرا ز گوشه بام
اشارتی که بکردی به سر به جای سلام
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1733
1. به جان عشق دانه و دام
که عزم صد سفرستم ز روم تا سوی شام
سماع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1734
1. سماع چیست ز پنهانیان دل پیغام
دل غریب بیابد ز نامه شان آرام
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1735
1. به گوش من برسانید هجر تلخ پیام
که خواب شیرین بر عاشقان شده‌ست حرام
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1736
1. به گرد تو چو نگردم به گرد خود گردم
به گرد غصه و اندوه و بخت بد گردم
بیار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1737
1. بیار باده که اندر خمار خمارم
خدا گرفت مرا زان چنین گرفتارم
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1738
1. به گوشه‌ای بروم گوش آن قدح گیرم
که عاشق قدح و درد و خصم تدبیرم
زهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1739
1. زهی حلاوت پنهان در این خلای شکم
مثال چنگ بود آدمی نه بیش و نه کم
خوشی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1740
1. خوشی خوشی تو ولی من هزار چندانم
به خواب دوش که را دیده‌ام نمی‌دانم