ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1708
1. ای گوش من گرفته تویی چشم روشنم
باغم چه می بری چو تویی باغ و گلشنم
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1709
1. ما قحطیان تشنه و بسیارخواره‌ایم
بیچاره نیستیم که درمان و چاره‌ایم
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1710
1. با روی تو ز سبزه و گلزار فارغیم
با چشم تو ز باده و خمار فارغیم
بگشای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1711
1. بگشای چشم خود که از آن چشم روشنیم
حاشا که چشم خویش از آن روی برکنیم
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1712
1. ما در جهان موافقت کس نمی‌کنیم
ما خانه زیر گنبد اطلس نمی‌کنیم
خیزید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1713
1. خیزید عاشقان که سوی آسمان رویم
دیدیم این جهان را تا آن جهان رویم
چند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1714
1. چند روی بی‌خبر آخر بنگر به بام
بام چه باشد بگو بر فلک سبزفام
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1715
1. هر کی بمیرد شود دشمن او دوستکام
دشمنم از مرگ من کور شود والسلام
امشب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1716
1. امشب جان را ببر از تن چاکر تمام
تا نبود در جهان بیش مرا نقش و نام
لولیکان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1717
1. لولیکان توییم در بگشا ای صنم
لولیکان را دمی بار ده ای محتشم
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1718
1. ای تو ترش کرده رو تا که بترسانیم
بسته شکرخنده را تا که بگریانیم
پیشتر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1719
1. پیشتر آ می لبا تا همه شیدا شویم
بیشتر آ گوهرا تا همه دریا رویم