آری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1697
1. آری ستیزه می کن تا من همی‌ستیزم
چندین زبون نیم که ز استیز تو گریزم
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1698
1. ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم
ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1699
1. دل را ز من بپوشی یعنی که من ندانم
خط را کنی مسلسل یعنی که من نخوانم
عالم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1700
1. عالم گرفت نورم بنگر به چشم‌هایم
نامم بها نهادند گر چه که بی‌بهایم
آوازه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1701
1. آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیم
درده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1702
1. درده شراب یک سان تا جمله جمع باشیم
تا نقش‌های خود را یک یک فروتراشیم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1703
1. من آن شب سیاهم کز ماه خشم کردم
من آن گدای عورم کز شاه خشم کردم
اشکم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1704
1. اشکم دهل شده‌ست از این جام دم به دم
می زن دهل به شکر دلا لم و لم و لم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1705
1. از ما مشو ملول که ما سخت شاهدیم
از رشک و غیرت است که در چادری شدیم
برخیز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1706
1. برخیز تا شراب به رطل و سبو خوریم
بزم شهنشه‌ست نه ما باده می خریم
چیزی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1707
1. چیزی مگو که گنج نهانی خریده‌ام
جان داده‌ام ولیک جهانی خریده‌ام