ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1763
1. ما که باده ز دست یار خوریم
کی چو اشتر گیاه و خار خوریم
1. ما که باده ز دست یار خوریم
کی چو اشتر گیاه و خار خوریم
1. ناله بلبل بهار کنیم
تا بدان بلبلان شکار کنیم
1. عاشق روی جان فزای توییم
رحمتی کن که در هوای توییم
1. خیز تا فتنهای برانگیزیم
یک زمان از زمانه بگریزیم
1. تو چه دانی که ما چه مرغانیم
هر نفس زیر لب چه می خوانیم
1. چند قبا بر قد دل دوختم
چند چراغ خرد افروختم
1. ای دل صافی دم ثابت قدم
جئت لکی تنذر خیر الامم
1. آمد سرمست سحر دلبرم
بیخود و بنشست به مجلس برم
1. شد ز غمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
1. چند گهی فاتحه خوانت کنم
از پس آن شاه جهانت کنم
1. بار دگر جانب یار آمدیم
خیره نگر سوی نگار آمدیم