مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1520
1. مرا پرسی که چونی بین که چونم
خرابم بیخودم مست جنونم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1521
1. من از عالم تو را تنها گزینم
روا داری که من غمگین نشینم
ورا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1522
1. ورا خواهم دگر یاری نخواهم
چو گل را یافتم خاری نخواهم
نه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1523
1. نه آن شیرم که با دشمن برآیم
مرا این بس که من با من برآیم
چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1524
1. چو آب آهسته زیر که درآیم
به ناگه خرمن که درربایم
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1525
1. ز قند یار تا شاخی نخایم
نماز شام روزه کی گشایم
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1526
1. از آن باده ندانم چون فنایم
از آن بی‌جا نمی‌دانم کجایم
بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1527
1. بیا کامروز گرد یار گردیم
به سر گردیم و چون پرگار گردیم
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1528
1. به پیش باد تو ما همچو گردیم
بدان سو که تو گردی چون نگردیم
شب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1529
1. شب دوشینه ما بیدار بودیم
همه خفتند و ما بر کار بودیم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1530
1. من و تو دوش شب بیدار بودیم
همه خفتند و ما بر کار بودیم