بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1531
1. بیا کامروز شه را ما شکاریم
سر خویش و سر عالم نداریم
1. بیا کامروز شه را ما شکاریم
سر خویش و سر عالم نداریم
1. بیا تا عاشقی از سر بگیریم
جهان خاک را در زر بگیریم
1. بیا امروز ما مهمان میریم
بیا تا پیش میر خود بمیریم
1. بیا ما چند کس با هم بسازیم
چو شادی کم شود با غم بسازیم
1. بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
1. میان ما درآ ما عاشقانیم
که تا در باغ عشقت درکشانیم
1. چرا شاید چو ما شه زادگانیم
که جز صورت ز یک دیگر ندانیم
1. بر آن بودم که فرهنگی بجویم
که آن مه رو نهد رویی به رویم
1. مگردان روی خود ای دیده رویم
به من بنگر که تا از تو برویم
1. بیا با هم سخن از جان بگوییم
ز گوش و چشمها پنهان بگوییم
1. مرا خواندی ز در تو خستی از بام
زهی بازی زهی بازی زهی دام