طبیبیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1476
1. طبیبیم حکیمیم طبیبان قدیمیم
شرابیم و کبابیم و سهیلیم و ادیمیم
1. طبیبیم حکیمیم طبیبان قدیمیم
شرابیم و کبابیم و سهیلیم و ادیمیم
1. از اول امروز چو آشفته و مستیم
آشفته بگوییم که آشفته شدستیم
1. المنه لله که ز پیکار رهیدیم
زین وادی خم در خم پرخار رهیدیم
1. آن خانه که صد بار در او مایده خوردیم
بر گرد حوالی گه آن خانه بگردیم
1. خیزید مخسپید که نزدیک رسیدیم
آواز خروس و سگ آن کوی شنیدیم
1. ما آتش عشقیم که در موم رسیدیم
چون شمع به پروانه مظلوم رسیدیم
1. چون در عدم آییم و سر از یار برآریم
از سنگ سیه نعره اقرار برآریم
1. امروز مها خویش ز بیگانه ندانیم
مستیم بدان حد که ره خانه ندانیم
1. بشکن قدح باده که امروز چنانیم
کز توبه شکستن سر توبه شکنانیم
1. صبح است و صبوح است بر این بام برآییم
از ثور گریزیم و به برج قمر آییم
1. چون آینه رازنما باشد جانم
تانم که نگویم نتوانم که ندانم