بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1421
1. بیا بشنو که من پیش و پس اسبت چرا گردم
ازیرا نعل اسبت را به هنگام چرا گردم
طواف از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1422
1. طواف حاجیان دارم به گرد یار می‌گردم
نه اخلاق سگان دارم نه بر مردار می‌گردم
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1423
1. تو تا دوری ز من جانا چنین بی‌جان همی‌گردم
چو در چرخم درآوردی به گردت زان همی‌گردم
بگفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1424
1. بگفتم عذر با دلبر که بی‌گه بود و ترسیدم
جوابم داد کای زیرک بگاهت نیز هم دیدم
دعا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1425
1. دعا گویی است کار من بگویم تا نطق دارم
قبول تو دعاها را بر آن باری چه حق دارم
چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1426
1. چه دانی تو که در باطن چه شاهی همنشین دارم
رخ زرین من منگر که پای آهنین دارم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1427
1. من از اقلیم بالایم سر عالم نمی‌دارم
نه از آبم نه از خاکم سر عالم نمی‌دارم
همه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1428
1. همه بازان عجب ماندند در آهنگ پروازم
کبوتر همچو من دیدی که من در جستن بازم
نه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1429
1. نه آن بی‌بهره دلدارم که از دلدار بگریزم
نه آن خنجر به کف دارم کز این پیکار بگریزم
نهادم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1430
1. نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم
منم فرزند عشق جان ولی پیش از پدر باشم
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1431
1. مرا چون کم فرستی غم حزین و تنگ دل باشم
چو غم بر من فروریزی ز لطف غم خجل باشم