اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1356
1. اگر درآید ناگه صنم زهی اقبال
چو در بتان زند آتش بتم زهی اقبال
1. اگر درآید ناگه صنم زهی اقبال
چو در بتان زند آتش بتم زهی اقبال
1. پیام کرد مرا بامداد بحر عسل
که موج موج عسل بین به چشم خلق غزل
1. به گوش دل پنهانی بگفت رحمت کل
که هر چه خواهی میکن ولی ز ما مسکل
1. ز خود شدم ز جمال پر از صفا ای دل
بگفتمش که زهی خوبی خدا ای دل
1. باده ده ای ساقی جان باده بیدرد و دغل
کار ندارم جز از این گر بزیم تا به اجل
1. عمرک یا واحدا فی درجات الکمال
قد نزل الهم بی یا سندی قم تعال
1. لجکنن اغلن هی بزه کلکل
دغدن دغدا هی کزه کلکل
1. کجکنن اغلن اودیا کلکل
یوک بلمسک دغدغ کز کل
1. ایها النور فی الفؤاد تعال
غایه الجد و المراد تعال
1. یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال
بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال
1. یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال
بالهوی زلزلتنی و العقل فی الزلزال زال