آینه‌ام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1269
1. آینه‌ام من آینه‌ام من تا که بدیدم روی چو ماهش
چشم جهانم چشم جهانم تا که بدیدم چشم سیاهش
مستی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1270
1. مستی امروز من نیست چو مستی دوش
می‌نکنی باورم کاسه بگیر و بنوش
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1271
1. باز درآمد طبیب از در رنجور خویش
دست عنایت نهاد بر سر مهجور خویش
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1272
1. باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
بازگشادیم خوش بال و پر جان خویش
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1273
1. ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش
حسن تو از حد گذشت شیوه گری گو مباش
خواجه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1274
1. خواجه چرا کرده‌ای روی تو بر ما ترش
زین شکرستان برو هست کس این جا ترش
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1275
1. چون بزند گردنم سجده کند گردنش
شیر خورد خون من ذوق من از خوردنش
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1276
1. باز درآمد ز راه بیخود و سرمست دوش
توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
خواجه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1277
1. خواجه غلط کرده‌ای در صفت یار خویش
سست گمان بوده‌ای عاقبت کار خویش
یار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1278
1. یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1279
1. باز درآمد طبیب از در ایوب خویش
یوسف کنعان رسید جانب یعقوب خویش
جان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1280
1. جان منست او هی مزنیدش
آن منست او هی مبریدش