مجوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1139
1. مجوی شادی چون در غمست میل نگار
که در دو پنجه شیری تو ای عزیز شکار
بیامدیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1140
1. بیامدیم دگربار چون نسیم بهار
برآمدیم چو خورشید با صد استظهار
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1141
1. ز بامداد چه دشمن کشست دیدن یار
بشارتیست ز عمر عزیز روی نگار
درخت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1142
1. درخت اگر متحرک بدی به پا و به پر
نه رنج اره کشیدی نه زخمه‌های تبر
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1143
1. تو شاخ خشک چرایی به روی یار نگر
تو برگ زرد چرایی به نوبهار نگر
ندا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1144
1. ندا رسید به جان‌ها ز خسرو منصور
نظر به حلقه مردان چه می‌کنید از دور
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1145
1. به من نگر که منم مونس تو اندر گور
در آن شبی که کنی از دکان و خانه عبور
مرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1146
1. مرا بگاه ده ای ساقی کریم عقار
که دوش هیچ نخفتم ز تشنگی و خمار
بکش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1147
1. بکش بکش که چه خوش می‌کشی بیار بیار
هزیمتان ره عشق را قطار قطار
کسی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1148
1. کسی بگفت ز ما یا از اوست نیکی و شر
هنوز خواجه در اینست ریش خواجه نگر
فغان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1149
1. فغان فغان که ببست آن نگار بار سفر
فغان که بنده مر او را نبود یار سفر