بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1128
1. بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر
گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر
عمر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1129
1. عمر که بی‌عشق رفت هیچ حسابش مگیر
آب حیاتست عشق در دل و جانش پذیر
آید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1130
1. آید هر دم رسول از طرف شهر یار
با فرح وصل دوست با قدح شهریار
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1131
1. گفت لبم چون شکر ارزد گنج گهر
آه ندارم گهر گفت نداری بخر
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1132
1. چون سر کس نیستت فتنه مکن دل مبر
چونک ببردی دلی پرده او را مدر
نه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1133
1. نه در وفات گذارد نه در جفا دلدار
نه منکرت بگذارد نه بر سر اقرار
چرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1134
1. چرا ز قافله یک کس نمی‌شود بیدار
که رخت عمر ز کی باز می‌برد طرار
بیار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1135
1. بیار ساقی بادت فدا سر و دستار
ز هر کجا که دهد دست جام جان دست آر
نبشتست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1136
1. نبشتست خدا گرد چهره دلدار
خطی که فاعتبروا منه یا اولی الابصار
شدست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1137
1. شدست نور محمد هزار شاخ هزار
گرفته هر دو جهان از کنار تا به کنار
چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1138
1. چه مایه رنج کشیدم ز یار تا این کار
بر آب دیده و خون جگر گرفت قرار