مه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1084
1. مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر
گه بوسه است تنها نه کنار و چیز دیگر
همه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1085
1. همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر
سگ خویش را رها کن که کند شکار دیگر
هله از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1086
1. هله زیرک هله زیرک هله زیرک هله زوتر
هله کز جنبش تو کار همه نیکوتر
بده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1087
1. بده آن باده به ما باده به ما اولیتر
هر چه خواهی بکنی لیک وفا اولیتر
سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1088
1. سر فروکن به سحر کز سر بازار نظر
طبله کالبد آورده‌ام آخر بنگر
هین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1089
1. هین که آمد به سر کوی تو مجنون دگر
هین که آمد به تماشای تو دل خون دگر
صنما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1090
1. صنما این چه گمانست فرودست حقیر
تا بدین حد مکن و جان مرا خوار مگیر
نه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1091
1. نه که مهمان غریبم تو مرا یار مگیر
نه که فلاح توام سرور و سالار مگیر
اختران از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1092
1. اختران را شب وصلست و نثارست و نثار
چون سوی چرخ عروسیست ز ماه ده و چار
روستایی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1093
1. روستایی بچه‌ای هست درون بازار
دغلی لاف زنی سخره کنی بس عیار
پر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1094
1. پر ده آن جام می را ساقیا بار دیگر
نیست در دین و دنیا همچو تو یار دیگر