اسلام که گم کرده ز دل از محتشم کاشانی رباعی 61
1. اسلام که گم کرده ز دل آرامم
بسیار خطر دارد ازو اسلامم
...
زان پیش که هجر تو برد از محتشم کاشانی رباعی 62
1. زان پیش که هجر تو برد آرامم
آمد به وداع تو دل خود کامم
...
خواهم که شبی محو جمال از محتشم کاشانی رباعی 63
1. خواهم که شبی محو جمال تو شوم
نظارگی بزم وصال تو شوم
...
دارد ز خدا خواهش جنات از محتشم کاشانی رباعی 64
1. دارد ز خدا خواهش جنات نعیم
زاهد به ثواب و من به امید عظیم
...
گیرم که به چشم خلق پوید از محتشم کاشانی رباعی 65
1. گیرم که به چشم خلق پوید دشمن
با من ره غالبیت اندر همه فن
...
چون مهر تو میتوان نهان از محتشم کاشانی رباعی 66
1. چون مهر تو میتوان نهان ورزیدن
باید ز چه رسوای جهان گردیدن
...
از لطف تو سهل است کرم از محتشم کاشانی رباعی 67
1. از لطف تو سهل است کرم ورزیدن
چشم از گنه بی گنهان پوشیدن
...
در کعبه قدم نهاده‌ام از محتشم کاشانی رباعی 68
1. در کعبه قدم نهاده‌ام وای به من
دور از ره دین فتاده‌ام وای به من
...
گوئی ز ته بستر آن حجله از محتشم کاشانی رباعی 69
1. گوئی ز ته بستر آن حجله نشین
تا ناف پر است از نافهٔ‌چین
...
اسلام مگو آفت ایام است از محتشم کاشانی رباعی 70
1. اسلام مگو آفت ایام است این
افت چه بلای صبر و آرام است این
...
اسلام مرا ای دل دیندار از محتشم کاشانی رباعی 71
1. اسلام مرا ای دل دیندار ببین
در صورت او قدرت جبار ببین
...
ای شیخ که هست دایم از از محتشم کاشانی رباعی 72
1. ای شیخ که هست دایم از نخوت تو
در طعنهٔ آلایش من عصمت تو
...