دمی با تو بودن از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 121
1. دمی با تو بودن که جان جهانی
بود خوشتر از یک جهان زندگانی
...
که دهد مرا از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 122
1. که دهد مرا نشانی ز تو ای نگار جانی
که نشان هر نشانی است نشان بی نشانی
...
صنما بجان از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 123
1. صنما بجان نثاران ز چه رو نظر نداری
ز رسوم دلبری هیچ مگر خبر نداری
...
لوح دل را اگر از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 124
1. لوح دل را اگر از نقش خطا ساده کنی
خویش را آینۀ حسن خدا داده کنی
...
اگر مشتاق از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 125
1. اگر مشتاق جانانی مکن جانا گران جانی
در این ره سر نمی ارزد به یک ارزن ز ارزانی
...
دارم ای دوست از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 126
1. دارم ای دوست ز بیداد تو فریاد بسی
چکنم چون نبود دادگر دادرسی
...
نیست در عالم از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 127
1. نیست در عالم ز من مسکین تری
وز تو نیز ای دوست دل سنگین تری
...
گر سوی ملک از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 128
1. گر سوی ملک عدم باز بیابی راهی
شاید از سر وجودت بدهند آگاهی
...
در کوی عشق از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 129
1. در کوی عشق کوهی کمتر بود ز کاهی
جز عاشقان نیابند این نکته را کماهی
...
رموز عشق تا از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 130
1. رموز عشق تا با ما نیامیزی نیاموزی
که گوهر تا خزف از کف نیندازی نیندوزی
...
خواهی اگر از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 131
1. خواهی اگر بکوی حقیقت سفر کنی
باید ز شاهراه طریقت گذر کنی
...
دارم ای دوست از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 132
1. دارم ای دوست ز بیداد تو فریاد بسی
چکنم چون نبود دادگری، دادرسی
...