شهرآشوب در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 ای فال گیر کودک فالم ز روی تو با روشنایی مه و با سعد مشتری

2 هستت ز نخ بلورین گوی و در آن بلور پیدا خیال حسن لطیفی و دلبری

3 دارند صورت پری اندر بلور و تو گوی بلور داری در صورت پری

1 ای بت پای کوب بازی گر مایه نزهتی و اصل طرب

2 گشتن تو به آسمان ماند چون چنین باشد ای پسر نه عجب

3 گه گه از روی تو نماید رو گه گه از زلف تو نماید شب

1 ای دلارام یار بازرگان ماه نقطه دهان موی میان

2 دل و جانم به بوسه بخری اینت کالا خریدن ارزان

3 سود جست اندر آن که کرد آری سود جوید همیشه بازرگان

1 آن دلفریب دلکش و آن دلربای دلبر با صد هزار کشی خندان درآمد از در

2 تنبول کرده آن بت تنبول کرده پیدا سی و دو نار دانه در نار دانش اندر

3 تا کیمیای حسنش کرده ست لعل درش از کیمیای عشقش گشتست لعل من زر

1 ای پسر حاجبی و محجوبی از دو چشم رهی گه و بیگاه

2 تو مهی و قبات ابر سیه ز سیه ابر به نماید ماه

3 تو عزیزی به نزد خرد و بزرگ از تو مصرست شهرت ای دلخواه

4 از پی چه سیاه پوشیدی که نپوشد عزیز مصر سیاه

1 رفتی به جنگ و جز تو که دید ای صنم صنم کو با هزار مرد مبارزه فره بود

2 باز آمدی مظفر و پیروز و روز نو آری چو تو صنم همه جا روز به بود

3 لابد مظفر آید آن کس که گاه جنگ از غمزگان و زلفش تیر و زره بود

1 میزبان کرد مرا دوش بتم آن گرانمایه تر از در خوشاب

2 مجلسی داشتم آراسته خوب از گل و نرگس و سیم و می ناب

3 چشم او نرگس و رخسارش گل زنخش سیب و لب لعل شراب

1 ای دلکش و دلبند من فدیتک زلفین تو دلبند و چشم دلکش

2 چو خامه آزر میانت لاغر چون نامه مانی رخت منقش

3 نای تو به دست چون منی آمد نالنده از زخمت ای پریوش

4 آواز خوش آمد بتا ز نایت زیرا که گذرگاهش آن لب خوش

1 ای بت صیاد جز از تو که دید صیدی که صید کند در جهان

2 آلت تو غمزه و ابروی توست صید تو زین روی دلست و روان

3 این نه شگفتست بتاز آنکه هست آلت صیادان تیر و کمان

1 اگر آهنگریست پیشه تو با من ای دلربای درده تن

2 از دل خویش وز دلم برساز از پی کار کوره و آهن

3 کآهنی نیست سخن چون دل تو کوره ای نیست گرم چون دل من