ای اصل سخا و رادی و داد از مسعود سعد سلمان قصیده 94
1. ای اصل سخا و رادی و داد
بخل از تو خراب و جود آباد
این آتش مبارز و این باد کامگار از مسعود سعد سلمان قصیده 95
1. این آتش مبارز و این باد کامگار
وین آب تیز قوت و این خاک مایه دار
جهان را چرخ زرین چشمه زرین می زند زیور از مسعود سعد سلمان قصیده 96
1. جهان را چرخ زرین چشمه زرین می زند زیور
از آن شد چشمه خورشید همچون بوته زرگر
هم شب مست وار و عاشق وار از مسعود سعد سلمان قصیده 97
1. هم شب مست وار و عاشق وار
بودم از روی دوست برخوردار
آن ترجمان غیب و نماینده هنر از مسعود سعد سلمان قصیده 98
1. آن ترجمان غیب و نماینده هنر
آن کز گمان خلق مر او را بود خبر
آمد فرج ما ز ستم های ستمکار از مسعود سعد سلمان قصیده 99
1. آمد فرج ما ز ستم های ستمکار
چون بوالفرج رستم آمد سر احرار
چرا باشم از آز خسته جگر از مسعود سعد سلمان قصیده 100
1. چرا باشم از آز خسته جگر
که هستم توانگر بدین شاخ زر
چون چرخ قادر آمد و چون دهر کامگار از مسعود سعد سلمان قصیده 101
1. چون چرخ قادر آمد و چون دهر کامگار
خسرو علاء دولت سلطان روزگار
ای به قدر از برادران برتر از مسعود سعد سلمان قصیده 102
1. ای به قدر از برادران برتر
مر تو را شد برادر تو پدر
محمد ای به جهان عین فضل و ذات هنر از مسعود سعد سلمان قصیده 103
1. محمد ای به جهان عین فضل و ذات هنر
تویی اگر بود از فضل و از هنر پیکر
ای جهان را به راستی داور از مسعود سعد سلمان قصیده 104
1. ای جهان را به راستی داور
ملک عدل ورز دین پرور