قصاید در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 ای عزم سفر کرده و بسته کمر فتح بگشاده چپ و راست فلک بر تو در فتح

2 مسعود جهانگیری وز چرخ سعادت هر لحظه به سوی تو فرستد نفر فتح

3 مانند سنان سر به سوی رزم نهادی چون نیزه میان بسته ببند کمر فتح

4 در سایه چتر تو روان بخت تو با تو در دل طلب نصرت و در سر بطر فتح

1 تا جهانست ملک سلطان باد بر جهانش به ملک فرمان باد

2 شاه مسعود کاختر مسعود در مرادش درست پیمان باد

3 همه دعوی طالع میمونش در معانی بدیع برهان باد

4 دامن همت سرافرازش گردن چرخ را گریبان باد

1 شهریارا خدای یار تو باد شهریاری همیشه کار تو باد

2 شاه مسعودی و سعود فلک از فلک پیش تو نثار تو باد

3 نوبت نوبهار دولت تست ملک تازه ز نوبهار تو باد

4 ربع حشمت زمین دولت را حاصل از دست ابروار تو باد

1 مسعود پادشاه جهان کامگار باد بنیاد دین و دولت او پایدار باد

2 جاهش به فر و دولت و رایش به نور عدل گیتی فروز باد و زمانه نگار باد

3 ای شاه تا بهار و خزانست در جهان اندر جهان ملک خزانت بهار باد

4 مسعود تاجداری و هر روز بامداد بر تاج تو سعود کواکب نثار باد

1 شاها بنای ملک به تو استوار باد در دست جاه تو ز بقا دستوار باد

2 مسعود شاه نامی و تا سعد کوکب است با طالع تو کوکب مسعود یار باد

3 بر اوج پادشاهی و بر تخت خسروی رای تو مهر تابش گردون مدار باد

4 دولت نگارخانه تو در صلاح ملک پیوسته یار خنجر نصرت نگار باد

1 هوای دوست مرا در جهان سمر دارد به هر دیار زمن قصه دیگر دارد

2 ز بوته دل رویم همی کند چون زر ز ابر چشم کنارم همیشه تر دارد

3 ز بار انده هجران ضعیف قد تو را دو تاو لرزان چون شاخ بارور دارد

4 چو خاک و آبم خوار و زبون ز فرقت او چو خاک و آب و لبم خشک و دیده تر دارد

1 امیر غازی محمود رای میدان کرد نشاط مرکب میمون و گوی و چوگان کرد

2 زمین میدان بر اوج چرخ فخر آورد چو شاه گیتی رای نشاط میدان کرد

3 فلک ز ترس فراموش کرد دوران را چو اسب شاه در آوردگاه دوران کرد

4 ز بیم آنکه رسد گوی شاه بر خورشید به گرد تاری خورشید روی پنهان کرد

1 ز بار نامه دولت بزرگی آمد سود بدین بشارت فرخنده شاد باید بود

2 نمونه ای ز جلالت به دهر پیدا شد ستاره ای ز سعادت به خلق روی نمود

3 به باغ دولت و اقبال شاخ شادی رست که مملکت را زو بار و سایه بینی زود

4 همی به رمز چه گویم صریح خواهم گفت جهان ملک ملکی در جهان ملک افزود

1 بهروزبن احمد که وزیر الوزرا شد بشکفت وزارت که سزا جفت سزا شد

2 تا رای چو خورشیدش بر ملک و ملک تافت هر رای که بر روی زمین بود هبا شد

3 تا چون فلک عالی بر صحن جهان گشت آفاق جلالت همه پر نور و ضیا شد

4 با رتبت او پایه افلاک زمین گشت با همت او چشمه خورشید سها شد

1 تا تو را در جهان بقا باشد عز و اقبال در قفا باشد

2 ای بزرگی که تابش خورشید پیش رای تو چون سها باشد

3 هر بزرگی که در جهان بینند با بزرگی تو هبا باشد

4 آن جوادی که روز بزم تو را مال صد گنج یک عطا باشد