چو روی چرخ شد از از مسعود سعد سلمان قصیده 198
1. چو روی چرخ شد از صبح چون صحیفه سیم
ز قصر شاه مرا مژده داد باد نسیم
...
من بدین آخته زبان از مسعود سعد سلمان قصیده 199
1. من بدین آخته زبان قلم
گفت خواهم ز داستان قلم
...
تا کی دل خسته در از مسعود سعد سلمان قصیده 200
1. تا کی دل خسته در گمان بندم
جرمی که کنم به این و آن بندم
...
من که مسعود سعد از مسعود سعد سلمان قصیده 201
1. من که مسعود سعد سلمانم
زانچه گفتم همه پشیمانم
...
افتخار اهل تیغ از مسعود سعد سلمان قصیده 202
1. افتخار اهل تیغ ای صاحب اهل قلم
شمع سادات عرب خورشید احرار عجم
...
نیست گشت از هوای از مسعود سعد سلمان قصیده 203
1. نیست گشت از هوای خود عالم
جز به مدح تو بر نیارد دلم
...
شاهان پیش را که از مسعود سعد سلمان قصیده 204
1. شاهان پیش را که نکردند جز ستم
شاه زمانه کرد به تیغ و به خشت کم
...
تنم از رنج گرانبار از مسعود سعد سلمان قصیده 205
1. تنم از رنج گرانبار مکن گو نکنم
جگرم چون دلم افگار مکن گو نکنم
...
گر یک وفا کنی صنما از مسعود سعد سلمان قصیده 206
1. گر یک وفا کنی صنما صد وفا کنم
ور تو جفا کنی همه من کی جفا کنم
...
زبان دولت عالی از مسعود سعد سلمان قصیده 207
1. زبان دولت عالی به بنده داد پیام
که ای تو را دو زبان پارسی و تازی رام
...
خدایگانا بخرام از مسعود سعد سلمان قصیده 208
1. خدایگانا بخرام و با نشاط بخرام
ز بهر نصرت دین و معونت اسلام
...