به عون ایزد روز رفته از شوال از مسعود سعد سلمان قصیده 186
1. به عون ایزد روز رفته از شوال
برآمد ز فلک دولت آفتاب کمال
زهی به مهتری اندر ز مهتران اول از مسعود سعد سلمان قصیده 187
1. زهی به مهتری اندر ز مهتران اول
چو از کواکب کیوان چو از بروج حمل
عمرم همی قصیر کند این شب طویل از مسعود سعد سلمان قصیده 188
1. عمرم همی قصیر کند این شب طویل
وز انده کثیر شد این عمر من قلیل
تخم گشت ای عجب مگر سخنم از مسعود سعد سلمان قصیده 189
1. تخم گشت ای عجب مگر سخنم
که پراکنده بر زمین فکنم
من که مسعود سعد سلمانم از مسعود سعد سلمان قصیده 190
1. من که مسعود سعد سلمانم
در کف جود تو گروگانم
ای آن که چون ز جاه تو بر تو ثنا کنم از مسعود سعد سلمان قصیده 191
1. ای آن که چون ز جاه تو بر تو ثنا کنم
گیتی ز نور خاطر خود پر ضیا کنم
به پادشاه زمانه زمانه شد پدرام از مسعود سعد سلمان قصیده 192
1. به پادشاه زمانه زمانه شد پدرام
گرفت شاهی تسکین و خسروی آرام
ای نام تو بخشیده بخشنده اقسام از مسعود سعد سلمان قصیده 193
1. ای نام تو بخشیده بخشنده اقسام
اقسام مکارم را بخشی است از آن نام
خوشم کردی ای قاصد خوش پیام از مسعود سعد سلمان قصیده 194
1. خوشم کردی ای قاصد خوش پیام
درین چند روزی که کردی مقام
روز تا شب ز غم دل افگارم از مسعود سعد سلمان قصیده 195
1. روز تا شب ز غم دل افگارم
همه شب تا به روز بیدارم
از دو دیده سرشک خون بارم از مسعود سعد سلمان قصیده 196
1. از دو دیده سرشک خون بارم
چون ز گفتارهات یاد آرم
تیر و تیغست بر دل و جگرم از مسعود سعد سلمان قصیده 197
1. تیر و تیغست بر دل و جگرم
غم و تیمار دختر و پسرم