قصاید در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 ای بقد برکشیده همچو سرو و کاشغر ای رخ خوب تو همچون ماه و از وی خوبتر

2 این یکی ماه تمام آن ماه را مشکین عذار و آن دگر سرو روان و آن سرو را زرین کمر

3 زلف تو چون مشک در مجمر به گاه سوختن چشم تو چون نرگس اندر باغ در وقت سحر

4 آن یکی پرتاب و دارد مر مرا با پیچ و تاب واندگر پر خواب و دارد مر مرا بی خواب و خور

1 ای جهان فضل و بحر رادی و کان هنر روشنت روزست و صافی آب و با قوت گوهر

2 خواب کرده از تو امن و ملک در یک خوابگاه آب خورده از تو دین و عدل در یک آبخور

3 رفعت از قدر تو باید چرخ از آن باشد رفیع نسبت از حلم تو دارد کوه از آن دارد کمر

4 فتنه را از هیبت تو گم شود چون مار پای حرص را از بخشش تو بر شود چون مور پر

1 روی ها را نگار کرده رسید کار من زان نگار شد به نگار

2 آن نگاری که کافرش برخواند بیش اسلام را نکرد انکار

3 کرد مرهم دل فگار مرا چهره هایی به پنج گشته فگار

4 کاژ کرده برو بنفشه و گل کار کرده برو به نقش و نگار

1 آلت رامش بخواه گوهر شادی بیار رعد مثال این بزن ابر نهاد آن ببار

2 خلق همی بنگری روز و شب اندر نشاط جز طرب اندر جهان نیز ندارند کار

3 خاک نبینی به ره خرده نقره بساط ابر نبینی ازو ریزه کافوربار

4 شهر ز دیبای روی نغزتر از بوستان راه ز خوبان شهر خوبتر از قندهار

1 چون ببستم کمر به عزم سفر آگهی یافت سرو سیمین بر

2 رنجه و تافته به رسم وداع اندر آمد چو سرو و ماه از در

3 گه به فندق همی شخود سمن گه به لؤلؤ همی گزید شکر

4 مر مرا گفت ای عزیز رفیق همه با رنج و محنتی تو مگر

1 گمان بری که وفا داردت سپهر مگر تو این گمان مبر اندر وقاحتش بنگر

2 نهد چو چشمه خورشید بچه ای در خاک چو نوعروسان بندد ز اختران زیور

3 نه شرمش آید ویحک همی ز کف خضیب نه باک دارد از اکلیل بر نهاده به سر

4 فغان ز آفت آن روشنان تاری فعل همه مخالف یکدیگر از مزاج و صور

1 ای غزا کار حیدر صفدر وی سخا پیشه حاتم سرور

2 قطب ملت زریر شیبانی مفخر آل و زینت گوهر

3 چون تو نا کرده گردش ایام چون تا ناورده گردش اختر

4 به غزا رفته با هزار نشاط آمده باز با هزار ظفر

1 بادی مسعود شاه دولت یار تا ابد کامگار و برخوردار

2 شهریاری که چرخ بر نامش گاه دولت کند سعود نثار

3 کرد عزم غزا و عزمش را ظفر و فتح بر یمین و یسار

4 گشته بر مرکب فلک جولان همچو خورشید نوربخش سوار

1 جهان دارا به کام جهان دار جهان جز بر سریر ملک مگذار

2 چو نام تست بخت تو همیشه که هستش جفت سعد چرخ دوار

3 خداوندا زبان بنده تو به شکر تو چو ابری شد شکربار

4 نگه کن تا عروسان ثنا را چگونه تیز خواهد کرد بازار

1 بنیاد دین و دولت می دارد استوار سلطان تاجدار و جهاندار بختیار

2 خسرو علاء دولت شاهی که دولتش اندر زمانه فصل خزان را کند بهار

3 مسعود شاه مشرق و مغرب که هر زمان بر تاج او سپهر سعادت کند نثار

4 عالی ز یمن طالع او فرق مشتری روشن ز نور طلعت او چشم روزگار