ایا نسیم سحر فتح نامه ها بردار از مسعود سعد سلمان قصیده 151
1. ایا نسیم سحر فتح نامه ها بردار
به هر ولایت از آن فتح نامه ای بسیار
مملکت را به نصرت منصور از مسعود سعد سلمان قصیده 152
1. مملکت را به نصرت منصور
روزگاری پدید شد مشهور
چو تو معشوقه و چو تو دلبر از مسعود سعد سلمان قصیده 153
1. چو تو معشوقه و چو تو دلبر
نبود خلق را به عالم در
ای باد بروب راه را یکسر از مسعود سعد سلمان قصیده 154
1. ای باد بروب راه را یکسر
وی ابر ببار بر زمین گوهر
ترکان که پشت و بازوی ملکند و روزگار از مسعود سعد سلمان قصیده 155
1. ترکان که پشت و بازوی ملکند و روزگار
هستند گاه حمله بزرگان کارزار
با روی تازه و لب پر خنده نوبهار از مسعود سعد سلمان قصیده 156
1. با روی تازه و لب پر خنده نوبهار
آمد به خدمت ملک و شاه کامگار
سوی میدان شهریار گذر از مسعود سعد سلمان قصیده 157
1. سوی میدان شهریار گذر
قدرت و صنع کردگار نگر
چو روز روشن بنمود چهره از شب تار از مسعود سعد سلمان قصیده 158
1. چو روز روشن بنمود چهره از شب تار
زدود مهر ز آیینه فلک زنگار
رسید عید و من از روی حور دلبر دور از مسعود سعد سلمان قصیده 159
1. رسید عید و من از روی حور دلبر دور
چگونه باشم بی روی آن بهشتی حور
رنگ طبعی به کار برده بهار از مسعود سعد سلمان قصیده 160
1. رنگ طبعی به کار برده بهار
نقش ها بود از آنچه برد به کار
خسروا چون تو که دیدست افتخار و اختیار از مسعود سعد سلمان قصیده 161
1. خسروا چون تو که دیدست افتخار و اختیار
خسروان را اختیاری خسروی را افتخار
گردش آسمان دایره وار از مسعود سعد سلمان قصیده 162
1. گردش آسمان دایره وار
گاه آرد خزان و گاه بهار