جهانا چه بدمهر از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 71
1. جهانا چه بدمهر و بدخو جهانی
چو آشفته بازار بازارگانی
صنما! گرد از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 72
1. صنما! گرد سرم چند همی‌گردانی
زشتی از روی نکو زشت بود گر دانی
نوروز روزگار از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 73
1. نوروز روزگار نشاطست و ایمنی
پوشیده ابر دشت به دیبای ارمنی
یکی سخنت بگویم از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 74
1. یکی سخنت بگویم گر از رهی شنوی
یکی رهت بنمایم اگر بدان بروی
آفرین زان از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 75
1. آفرین زان مرکب شبدیز فعل رخش خوی
اعوجی مادرش و آن مادرش را یحموم شوی
اندر آمد نوبهاری از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 76
1. اندر آمد نوبهاری چون مهی
چون بهشت عدن شد هر مهمهی
ای ترک من امروز از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 77
1. ای ترک من امروز نگویی به کجایی
تا کس نفرستیم و نخوانیم نیایی
گرفتمت که از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 78
1. گرفتمت که رسیدی بدانچه می‌طلبی
گرفتمت که شدی آنچنان که می‌بایی
نوای تو ای از منوچهری دامغانی قصیده-قطعه 79
1. نوای تو ای خوب ترک نوآیین
درآورد در کار من بینوایی