تا به خالت شد سر زلف آشنا از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 1
1. تا به خالت شد سر زلف آشنا
عالمی را عام شد درد و بلا
به تاب تب فتاد از تاب رویت این دل از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 2
1. به تاب تب فتاد از تاب رویت این دل بی تاب
ز تاب کاکلت از سینه شد صبر و ز چشمم خواب
مظهر لطف صمدی خالد است از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 3
1. مظهر لطف صمدی خالد است
منبع فیض ابدی خالد است
نازم به رعنا دلبری سالار هر دو عالم از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 4
1. نازم به رعنا دلبری سالار هر دو عالم است
بینم به پای اخترش افشانده تاج آدم است
حالتم رشک ده مجنون کن از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 5
1. حالتم رشک ده مجنون کن
از غمت دیده من جیحون کن
هر آنکو مست صهبای جنون است از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 6
1. هر آنکو مست صهبای جنون است
همه کارش ز حیرت واژگون است
دلربائی است مرا، نیم نگاهش چو می از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 7
1. دلربائی است مرا، نیم نگاهش چو می است
در دل نه، نود و نه چون نهی نام وی است
خالدا کرد فلک قد ترا خم، یعنی از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 8
1. خالدا کرد فلک قد ترا خم، یعنی
که ازین در به یقین وقت بردن رفتن تست
خالد اندر بهشت خالد باد از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 9
1. خالد اندر بهشت خالد باد
بالنبی و آله الا مجاد
ور از نفس کسی چراغ افسرد از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 10
1. ور از نفس کسی چراغ افسرد
آن شمع شبستان شرف روشن باد
در مکتب دل سبق نباشد از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 11
1. در مکتب دل سبق نباشد
این مساله در ورق نباشد
طمع دارد ز جانان زلف سرمد از نقشبندی مفردات (معما به نامی خاص) 12
1. طمع دارد ز جانان زلف سرمد
شهید کربلای عشق احمد