قطعات خالد نقشبندی

1 موسم عید است و ما نومید از دیدار یار عالمی در عیش و نوش و ما و چشم اشکبار

2 هر کسی با یار در گشت گلستان است و من زاشک سرخم شد کنار از داغ هجران لاله زار

3 جان نثار مقدم جانان نکرده، دم به دم چیست بهره از تفرجگاه بحث جان نثار

4 بینوا و دل پر از خار و غریب و دردمند دست بر دل، سر به زانو، چشم در ره، دل فگار

1 ای ملک شیوه فرخنده شعار وی فلک پایه عالی مقدار

2 کان فضل و هنر و مهر و وفا منبع شرم و ادب، کوه وقار

3 مفخر زمره دانشمندان هستی و نیست در این کار انکار

4 رو به مطلب نهم اولی است، از آنک برتری زانچه نویسم صد بار

1 ای سراسیمه قهر تو سپهر دوار گرنه طاقی، ز چه نه طاق فلک رای مدار؟

2 توامان وار کنی جمع به هم آتش و آب شاهد حال بود فی الشجر الاخضر نار

3 هست با حکم تو آسان تر هر کار که هست حل هر عقده که باشد بر عالم دشوار

4 پرتو مهرت اگر شعله به گلشن نزدی مرغ کی از پی گل زار شدی در گلزار

1 دوشم خرد به طعنه بگفت ای تباه کار نیکو شدی ز فعل بد خویش شرمسار

2 بگداخت از خجالتم از بس که یاد کرد نا اهلی من و نعم و لطف شهریار

3 تا صبح درمیان من و او نبرد بود او سرزنش نمود مرا و من اعتذار

4 گفتم که اختیار به دستم نبود، گفت در شرع چون رواست کنی نفی اختیار؟

1 اندر ره عشق خسته جانی بهتر وز شرح غم تو بی زبانی بهتر

2 بیمارئی کاو موجب دیدار تو بود صد بار ز صحت جوانی بهتر

3 با وصل توام ز شربت مرگ چه باک وصلت ز زلال زندگانی بهتر

4 آزرده مشو عزیز من ز آزارم صد چون من اگر مرد، تو مانی بهتر

1 نبی صدیق و سلمان، قاسم است و جعفر و طیفور که بعد از بوالحسن شد بوعلی و یوسفش گنجور

2 ز عبدالخالق آمد عارف و محمود را بهره کز ایشان شد شد دیار ماوراءالنهر کوه طور

3 علی، بابا، کلال و نقشبند است و علاءالدین پس از یعقوب چرخی، خواجه احرار شد مشهور

4 محمد زاهد و درویش محمد، خواجگی، باقی مجدد، عروه الوثقی و سیف الدین و سید نور

1 ای رام ترا ابلق چرخ سرکش از یمن شه عادل افریدون وش

2 شاهی که سرا سیمه شود زال فلک چون رستم اگر پای نهد بر برش

3 این نامه مرسوله برش عرضه بدار از وجه کرم اینهمه تصدیع بکش

4 ما ساکن نفتیم هوا آتش بار جز آب که در نفت زید با آتش

1 ای گشته من فگار بی تو نومید ز زندگانی خویش

2 زارم چو کشی به درد هجران می ترس از نوجوانی خویش

3 تا چند فراشم گذاری یاد آر ز مهربانی خویش

4 تا بی تو نزیستم، نکردم اقرار به سخت جانی خویش

1 ای جلوگاه ایزد دادار الوداع ای قبله گاه احمد مختار الوداع

2 ای شافع گروه گنهکار روز حشر وی واضع شکوه ستمکار الوداع

3 ای مخزن جواهر الطاف کردگار وی مکمن ذخایر ابرار الوداع

4 ای آشیان طایر ارواح اصفیا وی آستان حضرت دلدار الوداع

1 از روم تا به هند گرفتیم جان به کف بهر نثار مرقد شه بوعلی شرف

2 بر وی قسم به جان عزیز مبارزش کاندر وفاش کرد جوانی خود تلف

3 هست این غلام را به درش حاجت عظیم لطفی کنند و باز رهانندش از اسف

4 باشد در آستانش امید شفاعتی در حضرتی که یافت ازو هند صد شرف