خاقانی اگر نقش دلت داغ یکی است از خاقانی رباعی 25
1. خاقانی اگر نقش دلت داغ یکی است
نانش ز جهان یا ز فلک بینمکی است
ای گوهر گم بوده کجا جوئیمت از خاقانی رباعی 26
1. ای گوهر گم بوده کجا جوئیمت
پای آبله در کوی بلا جوئیمت
کس از رخ چون ماه تو بر برنگرفت از خاقانی رباعی 27
1. کس از رخ چون ماه تو بر برنگرفت
تا صد دامن ز چرخ گوهر نگرفت
دستی که گرفتی سر آن زلف چو شست از خاقانی رباعی 28
1. دستی که گرفتی سر آن زلف چو شست
پائی که ره وصل نوشتی پیوست
خاقانی از آن ریزش همت که توراست از خاقانی رباعی 29
1. خاقانی از آن ریزش همت که توراست
جستن ز فلک ریزهٔ روزی نه رواست
کرمی که چو زاهدان خورد برگ درخت از خاقانی رباعی 30
1. کرمی که چو زاهدان خورد برگ درخت
نی درخور زهد سازد از دنیا رخت
چه آتش و چه خیانت از روی صفات از خاقانی رباعی 31
1. چه آتش و چه خیانت از روی صفات
خائن رهد از آتش دوزخ هیهات
از فیض خیالت چمن سینه شکفت از خاقانی رباعی 32
1. از فیض خیالت چمن سینه شکفت
از دیدن رویت گل آئینه شکفت
گر عهد جوانی چو فلک سرکش نیست از خاقانی رباعی 33
1. گر عهد جوانی چو فلک سرکش نیست
چندین چه دود که پای بر آتش نیست
زنار خطی عید مسیحا رویت از خاقانی رباعی 34
1. زنار خطی عید مسیحا رویت
من کشتهٔ آن صلیب عنبر بویت
در غصه مرا جمله جوانی بگذشت از خاقانی رباعی 35
1. در غصه مرا جمله جوانی بگذشت
ایام به غم چنان که دانی بگذشت
در ظاهر اگر دست نظر کوتاه است از خاقانی رباعی 36
1. در ظاهر اگر دست نظر کوتاه است
دل را همه جا یاد تو خضر راه است