بختی دارم چو چشم خسرو از خاقانی شروانی رباعی 13
1. بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب
چشمی دارم چو لعل شیرین همه آب
بختی دارم چو چشم خسرو از خاقانی شروانی رباعی 14
1. بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب
چشمی دارم چو لعل شیرین همه آب
ای تیغ تو آب روشن و آتش از خاقانی شروانی رباعی 15
1. ای تیغ تو آب روشن و آتش ناب
آبی چو خماهن، آتشی چون سیماب
خاقانی را ز بس که بوسید از خاقانی شروانی رباعی 16
1. خاقانی را ز بس که بوسید آن لب
دور از لب تو گرفت تبخال از تب
طوطی دم دینار نشان از خاقانی شروانی رباعی 17
1. طوطی دم دینار نشان است آن لب
غماز و دو روی از پی آن است آن لب
گر من به وفای عشق آن از خاقانی شروانی رباعی 18
1. گر من به وفای عشق آن حور نسب
در دام دگر بتان نیفتم چه عجب
از عشق بهار و بلبل و از خاقانی شروانی رباعی 19
1. از عشق بهار و بلبل و جام طرب
گل جان چمن بود که آمد بر لب
آمد به چمن مرغ صراحی از خاقانی شروانی رباعی 20
1. آمد به چمن مرغ صراحی به شغب
جان تازه کن از مرغ صراحی به طرب
خاقانی اگرچه در سخن از خاقانی شروانی رباعی 21
1. خاقانی اگرچه در سخن مردوش است
در دست مخنثان عجب دستخوش است
خاقانی اگر ز راحتت از خاقانی شروانی رباعی 22
1. خاقانی اگر ز راحتت رنگی نیست
تشنیع مزن که با فلک جنگی نیست
گم شد دل خاقانی و جان از خاقانی شروانی رباعی 23
1. گم شد دل خاقانی و جان بر دو یکی است
وز غدر فلک خلاص را هم به شک است
آب جگرم به آتش غم برخاست از خاقانی شروانی رباعی 24
1. آب جگرم به آتش غم برخاست
سوز جگرم فزود تا صبر بکاست