زهی رسیده بجایی از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 163
1. زهی رسیده بجایی که بر سپهر برین
دعای جان تو گشتست ورد روح امین
...
زهی ستوده خصالی از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 164
1. زهی ستوده خصالی که رایض عزمت
سپهر سرکش بدرام را کشد در زین
...
مجلس محترم از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 165
1. مجلس محترم همام الدّین
ای دلم بستۀ اشارت تو
...
زهی برفلک سوده از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 166
1. زهی برفلک سوده پرّ کلاه
سزاوار دیهیم وزیبای گاه
...
ای جلال تو بیانها از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 167
1. ای جلال تو بیانها را زبان انداخته
عزت ذاتت یقین را در گمان انداخته
...
ای ز بزرگی بدان از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 168
1. ای ز بزرگی بدان مقام که قدرت
بر سر گردون فراشتست و ساده
...
زهی ز سنبل تر از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 169
1. زهی ز سنبل تر کرده لاله را پرده
بر آسمان زده عکس رخت سرا پرده
...
ایا بگام هوس از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 170
1. ایا بگام هوس راه عمر پیموده
هنوز سیر نگشتی ز کار بیهوده
...
برآمد بنیکوتر از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 171
1. برآمد بنیکوتر اختر شکوفه
جهان کرد ناگه منوّر شکوفه
...
ای خداوندی از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 172
1. ای خداوندی که گردون با همه فرمان دهی
میکشد از بندگانت صد هزاران سلطنه
...
بدیدمت نه سر از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 173
1. بدیدمت نه سر آن معاملت داری
که دست بازکشی یکدم از ستمکاری
...
ای که در شیوۀ از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 174
1. ای که در شیوۀ گوهر باری
ابر خواهد ز بنانت یاری
...