ای از بسیط جاه از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 175
1. ای از بسیط جاه تو گردون ولایتی
وی از سپاه رای تو خورشید رایتی
باقتصاد ارادت از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 176
1. باقتصاد ارادت نهاد حکم خدای
اساس مصلحت روزگار بر شوو آی
ای نسیم لطفت از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 177
1. ای نسیم لطفت عنبر سای
وی زلال کرمت جان افزای
ای دل چو نیست از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 178
1. ای دل چو نیست صبر ترا برقرار پای
هان بر بساط عشق منه زینهار پای
دلابکوش که از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 179
1. دلابکوش که باقی عمردریایی
که عمرباقی ازین عمر برگذریابی
جهان کرم پادشاه از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 180
1. جهان کرم پادشاه شریعت
که هستت بر اقلیم دین شهر یاری
ای بتو مملکت از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 181
1. ای بتو مملکت و ملّت را
تازه گشته زنو استظهاری
زین پس نبیند از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 182
1. زین پس نبیند این دل من روی خوشدلی
بر بسته کشت راه من از کوی خوشدلی
ما ترا حرمتی از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 183
1. ما ترا حرمتی اگر داریم
نه ز اندیشه ییست یا بیمی
دریغا که پژمرده از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 184
1. دریغا که پژمرده شد ناگهانی
گل باغ دولت بروز جوانی
بگویم و نکند از کمال‌الدین اسماعیل قصیده 185
1. بگویم و نکند رخنه در مسلمانی
تویی که نیست ترا در همه جهان ثانی