گر چه خوش نیست حالت ناخوش ما از کمال‌الدین رباعی 25
1. گر چه خوش نیست حالت ناخوش ما
درد سر ماست این دل سر کش ما
در باغ بین زگونه گون برگ و نوا از کمال‌الدین رباعی 26
1. در باغ بین زگونه گون برگ و نوا
زان برگ و نوا آرزوی طبع روا
رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب از کمال‌الدین رباعی 27
1. رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب
هر رومی و هندوی نشیند بطرب
داری ز پی چشم بد ای درّ خوشاب از کمال‌الدین رباعی 28
1. داری ز پی چشم بد ای درّ خوشاب
یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب
ماییم نهاده سر بفرمان شراب از کمال‌الدین رباعی 29
1. ماییم نهاده سر بفرمان شراب
جان کرده فدای لب خندان شراب
چشم تو همی داشت دلم را بعذاب از کمال‌الدین رباعی 30
1. چشم تو همی داشت دلم را بعذاب
گفتم بلب که کار ایشان دریاب
چون مردمک دیده ام ای در خوشاب از کمال‌الدین رباعی 31
1. چون مردمک دیده ام ای در خوشاب
با آنکه بود بخشش من گوهر ناب
گفتم که مرا وصل تو نفزاید آب از کمال‌الدین رباعی 32
1. گفتم که مرا وصل تو نفزاید آب
هجران توأم ز دیده نگشاید آب
وقتست که پر زچین شود طرّۀ آب از کمال‌الدین رباعی 33
1. وقتست که پر زچین شود طرّۀ آب
از نعرۀ تندر برود زهرۀ آب
کام همه ناله و خروشست امشب از کمال‌الدین رباعی 34
1. کام همه ناله و خروشست امشب
نه صبر پدیدست و نه هوشست امشب
هستم ز وصال دوست دلشاد امشب از کمال‌الدین رباعی 35
1. هستم ز وصال دوست دلشاد امشب
وز غصۀ هجر گشته آزاد امشب
ای دل چو رسید روز اومید بشب از کمال‌الدین رباعی 36
1. ای دل چو رسید روز اومید بشب
هیچت ناید زوصل آن شیرین لب