گر چه خوش نیست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 25
1. گر چه خوش نیست حالت ناخوش ما
درد سر ماست این دل سر کش ما
در باغ بین زگونه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 26
1. در باغ بین زگونه گون برگ و نوا
زان برگ و نوا آرزوی طبع روا
رشک آیدم ای دوست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 27
1. رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب
هر رومی و هندوی نشیند بطرب
داری ز پی چشم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 28
1. داری ز پی چشم بد ای درّ خوشاب
یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب
ماییم نهاده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 29
1. ماییم نهاده سر بفرمان شراب
جان کرده فدای لب خندان شراب
چشم تو همی داشت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 30
1. چشم تو همی داشت دلم را بعذاب
گفتم بلب که کار ایشان دریاب
چون مردمک دیده از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 31
1. چون مردمک دیده ام ای در خوشاب
با آنکه بود بخشش من گوهر ناب
گفتم که مرا وصل از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 32
1. گفتم که مرا وصل تو نفزاید آب
هجران توأم ز دیده نگشاید آب
وقتست که پر زچین از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 33
1. وقتست که پر زچین شود طرّۀ آب
از نعرۀ تندر برود زهرۀ آب
کام همه ناله از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 34
1. کام همه ناله و خروشست امشب
نه صبر پدیدست و نه هوشست امشب
هستم ز وصال دوست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 35
1. هستم ز وصال دوست دلشاد امشب
وز غصۀ هجر گشته آزاد امشب
ای دل چو رسید از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 36
1. ای دل چو رسید روز اومید بشب
هیچت ناید زوصل آن شیرین لب