قطعات در دیوان اشعار کلیم

1 تفنگ بیخطای شاه جهان نقطه از روی حرف بردارد

2 راست رو، موشکاف و صیدافکن در یک انگشت صد هنر دارد

1 بیقرینه تفنگ شاه جهان که عدو سوزیش زیاده شود

2 چون کشد دشمن شهنشه را گرهی از دلش گشاده شود

1 تفنگ شاه جهان دلبریست تنگ دهان که کس دریغ ازو جان و سر نمی دارد

2 بلب فزا دل زیباش دلنشین خالیست که دیده بانش ازو چشم برنمی دارد

1 صاحبقران ثانی شاه جهان که تیغش تا دسته ابلق از خون در کارزار گردد

2 از قبضه خنجر او زان شکل اسب دارد تا روز جنگ نصرت بروی سوار گردد

1 شاه جهان و ثانی صاحبقران که چرخ در دستش اختیار بهر باب می دهد

2 از شکل قبضه خنجر او اسب ابلقیست این اسب را ز خون عدو آب می دهد

1 شاه آفاق گیر، شاه جهان که بود خاک راهش افسر فتح

2 لشگرش در ذخیره اقبال می گذارند فتح بر سر فتح

3 از خط زخمها به پیکر خصم می نویسند جمله محضر فتح

4 از سر دشمنش نهال سنان می دمد چار فصل نوبر فتح

1 عرش سیرا شاهباز دولتت آورد در زیر پر فتح دکن

2 منهی غیب از همایون نهضتت آورد هر دم خبر فتح دکن

3 اینهم از بسیاری کوچک دلیست کاوری اندر نظر فتح دکن

4 می کنند اقبال و دولت در برت خوش برغم یکدگر فتح دکن

1 ازین دلگشا جشن وافر سرور همه عید شد سربسر ماه و سال

2 زمان را گرفت امتداد فرح چو رشته که پنهان شود در لئال

3 می شادمانی و بزم و طرب فراوان تر از آب در برشکال

4 نفس کار صیقل بر آئینه کرد زبس سینه ها گشت پاک از ملال

1 گوهری ارجمند از کف شاه رفته کز دیده، خون نمی بندد

2 حاصل هر دو کون شاه جهان بدهد گر بسلک پیوندد

3 رخت گلگون شفق نمی پوشد که ببر جز سیاه نپسندد

4 آسمان بر سر از مه و خورشید چهره زر دگر نمی بندد

1 نواب سپهر رتبه کش هست آصفجاهی کمین کرامت

2 دامان قبای دولت او بستست بدامن قیامت

3 پیش طبعش الف ندارد چیزی جز حرف استقامت

4 مرآت دلش ز پیش بینی زنگی نگرفته از کرامت