واسطة العقد - قطعات در دیوان اشعار جامی

1 زاهل شر جامی اگر صد زخم بر جان آیدت جز دعای خیرشان حرفی مده از دل برون

2 از نبی نامد چو بر درج گهر سنگین رسید جز صدای اهد قومی انهم لا یعلمون

1 دیده درد دیده را گفتند حالت امروز هیچ خوشتر هست

2 گفت آری خوشم ولی هر دم رنجه می داردم عیادت دست

1 کلامت بس دقیق افتاد کلا که در دقت ز مو فرقش توان کرد

2 لطافت در سخنهای لطیفت سرت کالماء او کاللون فی الورد

1 دی حاسد کم موی ز اشعار افاضل می‌خواند قصاید چه مسجع چه مرصع

2 گفتم که کند باب هنر قرع بدینسان برداشت به دعوی سر و گفتا أنا اقرع

1 ای سفله بس که گفته تو خنده آورد خوانند مردمان پی دفع ملالتش

2 گفتی بود جزالت شعرم چنانکه آب خواهد فرو رود به زمین از خجالتش

3 آری به هر که شعر بری لت بود جزاش کو شعر کس که باشد ازینسان جزا لتش

1 تازی سوار مجنون ملک سخن گرفته در نکته های تازی با وی سخن ندارم

2 لیکن به گاه جولان میدان فارسی را مجنون دیگر آمد انگشت نی سوارم

1 فرزند ظهیرالدین پنجم ز محرم در منتصف ظهر شد آرام دل ما

2 جز «ذلک عیسی » نشد از غیب اشارت جستیم چو نامش ز رقم نامه اسما

3 ملفوظ ز عیسی چو شمارند نه مکتوب تاریخ ولادت بودش «ذلک عیسا»

1 نور دیده ظهیر دین که فتاد دادن و بردنش به هم نزدیک

2 بود برقی ز آسمان کرم زادن و مردنش به هم نزدیک

1 خوشنویسی چو عارض خوبان سخنم را به خط خوب آراست

2 لیک در هر غزل به سهو قلم گاه چیزی فزود و گاهی کاست

3 کردم اصلاح آن من از خط خویش گر چه نامد چنانچه دل می خواست

4 هر چه او کرده بود با سخنم با خط او قصور کردم راست

1 به کلک فلان خوشنویس شعر مرا نزد رقم که نه هر بیت شد به زخمی خاص

2 کنون من از پی اصلاح شعر بر خط او قلمتراش کشیدم که «الجروح قصاص »