واسطة العقد - قطعات در دیوان اشعار جامی

1 به صحرا دید ماری آن مخنث که از مردی نبودش هیچ رنگی

2 ز بیم مار می لرزید و می گفت که اینک مار کو مردی و سنگی

1 رنج بیگانه در سفر بردن زآشنای وطن بسی بهتر

2 زیستن چون به کام خصم بود مردن از زیستن بسی بهتر

1 نور دیده ظهیر دین که فتاد دادن و بردنش به هم نزدیک

2 بود برقی ز آسمان کرم زادن و مردنش به هم نزدیک

1 فرزند ظهیرالدین پنجم ز محرم در منتصف ظهر شد آرام دل ما

2 جز «ذلک عیسی » نشد از غیب اشارت جستیم چو نامش ز رقم نامه اسما

3 ملفوظ ز عیسی چو شمارند نه مکتوب تاریخ ولادت بودش «ذلک عیسا»

1 چو گشت این قصب جامه یعنی که خامه به تسوید این نسخه خوش مشرف

2 به لحن صریر این صدا آمد از وی که نعم المؤلف و نعم المؤلف

1 پشت و پهلویی رساند از خوان شه دهدار و گفت خصم گو دندان مزن گر نیک یا بد می خورم

2 اجره حمالی پشت است این پهلو مرا لقمه ای گر می خورم از پهلوی خود می خورم

1 خوش آمد صحبت احباب جامی ولیکن ترک صحبت زان به آمد

2 طراز کسوت صحبت درین بزم وجدت الناس اخبر تقله آمد

1 دی حاسد کم موی ز اشعار افاضل می‌خواند قصاید چه مسجع چه مرصع

2 گفتم که کند باب هنر قرع بدینسان برداشت به دعوی سر و گفتا أنا اقرع

1 کنم حرفی ز حکمت بر تو املا که شاید گر به آب زر نویسی

2 به زهر خویش اگر دست آوری به که از شهد کسان انگشت لیسی

1 دی فرستاد قطعه ای سوی من نکته دانی ز زمره فضلا

2 کرده لفظی سه چار ازان به دو نیم تا کند عاجز از جواب مرا

3 گفتم اندر جواب او کای مف . . . . . . خر خلق خدا و قاضی حا . . .

4 . . . جت اصحاب متصف به فضی . . . . . . لت بسیار خواهمت به دعا